Poezio
PRIMORDIA Fluas el giganta okulo, la larmo de komenco, La fantoma universo enskribita en travidebleco, La globforma formo falas tra spaco konceptita de la infera penso penetri la esencon. MALKONKRETIZO Mi estis preter imago. Novaj formoj sub la lumigado de la sama spektro, kolektis nin unu en la alian. Mi postlasis la veron ĝis tiam la betono ne plu prokrastis;
Legu pli
Mi, tiu en la spegulo
Homo, kiu vivis la tutan vivon en kadukiĝo kaj nescio, ĉiam portata kiel folio en la vento, alkroĉiĝos al ajna iluzio, faros ĉiajn nerealajn scenarojn, ke li eliros el la mizera situacio, en kiu li troviĝas.
Legu pli
La Nokta Sinjoro
Susuro vekis min el konfuzita sonĝo, en kiu tri kanibaloj ŝparis mian vivon, petante, ke mi anstataŭe zumu baladon, kiun mi kutimis kantis al ili kiam mi estis pli juna. Miaj okuloj pikis pro tiom da mallumo. Dormo forlasis min por ĉiam, sed tamen
Legu pli
La estaĵoj de la lasta nokto
La nokto... La nokto hantis Andreo Iorgan kiel maltrankvila amanto, ruinigita de ĵaluzo, mastrino, kiu tiras vin en siajn ungegojn kaj neniam forlasus vin, strangolante vin per la posedemo de sia amo. Tiel estas la sonĝo, amalgamo de bildoj
Legu pli
Română
Deutsch
English
Español
Esperanto
Français
Italiano
Latīna
Português
中文(简体)
日本語
한국어
